万顷堂二首 其一鉴赏

芦苇萧萧野水愁，采菱人去剩空舟。孤村已是惊鸡狗，胜地偏教列剑矛。

万顷湖光添杀气，八方烽火扰群鸥。伤心欲问虞姬石，何似当年楚汉秋。